Διακοπές στη Μάλτα: Μελιέχα

 

Φέτος το καλοκαίρι ο άντρας μου βρισκόταν σε μία άρνηση να επισκεφτεί την Ελλάδα για τις καλοκαιρινές του διακοπές. “Πάλι στην Ελλάδα θα πάμε; Συνταξιούχοι είμαστε;” μου είπε κάποια στιγμή και με άφησε άφωνη. Μα τι στην ευχή εννοούσε; Εντέλει, μου εξήγησε ότι την Ελλάδα την έχει εύκολη στο μυαλό του, έναν προορισμό που ως Έλληνες θα τον έχουμε πάντα – καλώς ή κακώς – σε πρώτη προτεραιότητα, οπότε μοιραία χάνουμε την ευκαιρία να δούμε κι άλλους ενδιαφέροντες προορισμούς.

Θέλαμε να πάμε μια βδομάδα κάπου, να χαλαρώσουμε. Μου πρότεινε κάποια στιγμή να κάνουμε road trip στην Πορτογαλία και τότε ήταν η δικιά μου σειρά να βάλω τα γέλια. “Με το road trip στην Πορτογαλία πιστεύεις ότι θα χαλαρώσουμε; Και τι θα προλάβεις να δεις από Πορτογαλία σε μια εβδομάδα;”.

Ήταν γεγονός πως ψάχναμε έναν προορισμό καλοκαιρινό, γεωγραφικά σχετικά κοντά μας, μικρό και φθηνό για να μπορέσουμε να τον γυρίσουμε χωρίς πολλή ταλαιπωρία και μεγάλα έξοδα. Κοιτώντας το scratch map στον τοίχο του σαλονιού μας, γρήγορα βρήκα μια εναλλακτική λύση. “Πάμε Μάλτα;” τον ρώτησα. Τα εισιτήρια καθώς και οι χώροι διαμονής μας κλείστηκαν γρήγορα κι ύστερα απλά περιμέναμε να ‘ρθει ο Αύγουστος.

Όταν προσγειωθήκαμε στο αεροδρόμιο της Μάλτας νιώσαμε πως πολλά γύρω μας τα είχαμε ξαναδεί. Το τοπίο βγαίνοντας έξω για να πάρεις κάποιο μέσο συγκοινωνίας θυμίζει έντονα αραβική χώρα. “Βαγδάτη” μας το είπε μια Ελληνίδα μετανάστρια την οποία γνωρίσαμε κάποιες μέρες αργότερα και γελάσαμε με τη λέξη γιατί δεν έπεφτε και πολύ μακριά! Δεν είναι πολλά χρόνια που επισκεφτήκαμε το Μαρόκο και μπορώ να σας πω πως το ξερό τοπίο, οι φοίνικες και ο ζεστός αέρας που φυσούσε έξω από το αεροδρόμιο της Μάλτας, μου θύμισε έντονα τις πρώτες εικόνες που είχα όταν κατέβηκα στο αεροδρόμιο του Αγκαντίρ.

Πριν την έξοδο μας από το αεροδρόμιο εξασφαλίσαμε την πολυπόθητη καρτούλα μεταφοράς για 7 ημέρες για τα λεωφορεία όλης της χώρας. Το κόστος ήταν 21 ευρώ και το θεωρήσαμε φυσιολογικό ποσό για να χρησιμοποιούμε απεριόριστα όλα τα λεωφορεία, καθ’ όλη τη βδομάδα που θα διαμέναμε εκεί. Είχε πέσει νωρίτερα στο τραπέζι το ενδεχόμενο ενοικίασης κάποιου αμαξιού για τις μεταφορές μας εντός του νησιού, αλλά δυο γεγονότα μας αποθάρρυναν απ’ το να σκεφτούμε ξανά το ενδεχόμενο οδήγησης στη Μάλτα: Το μαλτέζικο σύστημα οδήγησης είναι ίδιο με το βρετανικό (δεξιά τιμόνια στα αμάξια και οδήγηση απ’ την αριστερή πλευρά του δρόμου) και γενικά οι Μαλτέζοι οδηγούν σαν να διαγωνίζονται στη Formula 1. Συμπέρασμα: Με το λεωφορείο και υπομονή!

Το πλάνο της παραμονής μας στη Μάλτα είχε ως εξής: Τις πρώτες τέσσερις μέρες και νύχτες θα μέναμε στη Μελιέχα, τη βορειότερη πόλη του νησιού της Μάλτας (ακριβώς απέναντι από τα δυο μικρότερα νησιά Gozo και Comino) ώστε να μπορέσουμε να εξερευνήσουμε τις ωραιότερες παραλίες της Μάλτας οι οποίες αντικειμενικά είναι στα βόρεια του νησιού. Τις επόμενες τέσσερις μέρες είχαμε κλείσει διαμονή στην πρωτεύουσα τη Βαλέτα για να δούμε περισσότερο την ιστορική πλευρά της Μάλτας.

Χρειαστήκαμε περίπου μία ώρα για να φτάσουμε από το αεροδρόμιο με το λεωφορείο Χ1 στη Μελιέχα. Η διαδρομή αν και κάπως μεγάλη, ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα, αφού είχαμε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να δούμε μεγάλο κομμάτι του νησιού να περνάει μπροστά μας, με τις κατοικημένες και τις ακατοίκητες περιοχές του. Τα σπίτια στο χρώμα της άμμου (έμοιαζαν τόσο πολύ με αραβικά!), οι βραχώδεις εκτάσεις και τα λίγα δέντρα, τα τουριστικά μέρη, τα εστιατόρια, τα μεγάλα ξενοδοχεία, οι παραλίες, όλα ήταν μπροστά μας κι εμείς ρίχναμε γρήγορες και όσο γινόταν πιο προσεκτικές ματιές.

Κάποτε φτάσαμε στη γραφική Μελιέχα. Κι αν ο κεντρικός δρόμος της μοιάζει με έναν τυπικό τουριστικό δρόμο της Ασπροβάλτας (βορειοελλαδίτες εδώ γαρ!), η κεντρική πλατεία της απ’ την οποία μπορείτε να φτάσετε στην υπέροχη εκκλησία της είναι μια ζωγραφιά! Ούτως ή άλλως το σήμα κατατεθέν της Μελιέχα είναι αυτό το υπέροχο κτίσμα, η ενοριακή εκκλησία προς τιμήν της γέννησης της Παναγίας, η οποία αξίζει οπωσδήποτε μια επίσκεψη σας!

Λίγα λεπτά περπάτημα μακριά βρισκόταν το κατάλυμα μας. Μετά από μερικές ανάσες και λίγη ξεκούραση, βγήκαμε προς εξερεύνηση του βόρειου κομματιού της Μάλτας.

Αυτές τις σημειώσεις κράτησα μετά από τις τέσσερις μέρες παραμονής μας στα βόρεια. Ελπίζω να αποδειχθούν βοηθητικές!

Βόλτα στην περιοχή:

Η Μελιέχα δεν έχει πολλά να δει κανείς. Μέσα σε μια ωρίτσα χαλαρό περπάτημα θα δείτε όλα τα βασικά της σημεία. Αξίζει μια επίσκεψη οπωσδήποτε εσωτερικά κι εξωτερικά η επιβλητική ενοριακή εκκλησία της Μελιέχα, η οποία χτίστηκε προς τιμήν της γέννησης της Παναγίας.

Αν θέλετε ρίξτε και μια ματιά στο μικρό κοιμητήριο στην πίσω πλευρά της εκκλησίας, το οποίο φιλοξενεί μερικούς οικογενειακούς τάφους των σημαντικότερων οικογενειών της περιοχής.

Από την Μελιέχα με λεωφορείο μπορείτε εύκολα με λεωφορείο να φτάσετε στον Κόκκινο Πύργο της Αγίας Αγάθης (Saint Agatha’s Tower) και ν’ απολαύσετε την πανοραμική θέα μεγάλου κομματιού της χώρας.

Παραλίες στη βόρεια Μάλτα:

Μένοντας στην Μελιέχα η πρώτη παραλία που μπορείτε πανεύκολα να επισκεφτείτε (είτε παίρνοντας το τοπικό λεωφορείο, είτε ακόμη και περπατώντας αν η ζέστη είναι υποφερτή) είναι η γνωστή Mellieha bay ή αλλιώς η Ghadira bay (χρησιμοποιούνται και τα δυο ονόματα, αλλά εννοούν την ίδια παραλία). Είναι η μεγαλύτερη παραλία της Μάλτας, χωράει αντικειμενικά τις περισσότερες ομπρέλες, έχει αμμουδιά μέσα κι έξω από τον νερό. Η πρόσβαση σας σ’ αυτήν θα είναι εύκολη και μπορείτε αντικειμενικά να περάσετε όλη σας τη μέρα εκεί, αφού υπάρχουν πολλά εστιατόρια και μίνι-μάρκετ για να καλύψουν όλες τις επείγουσες ανάγκες σας σε φαγητό, ροφήματα κλπ. Επίσης, αν σας λείπει εξοπλισμός παραλίας (ομπρέλες, ψαθάκια, βατραχοπέδιλα κλπ.) θα βρείτε ειδικά μαγαζιά-περίπτερα τα οποία σε μη εξωφρενικές τιμές θα σας προμηθεύσουν με ό,τι χρειάζεστε.

Άλλη μια πανέμορφη παραλία να επισκεφτείτε είναι η Golden Bay (προσβάσιμη με λεωφορείο). Υπάρχει μια ανηφόρα-κατηφόρα από τη στάση του λεωφορείου προς την παραλία, αλλά δεν είναι κάτι τραγικό. Η παραλία είναι εμφανώς μικρότερη της Mellieha bay αλλά τα νερά της είναι υπέροχα και δεν είναι επίσης ιδιαίτερα βραχώδης.

Μια ακόμη όμορφη παραλία είναι η Paradise Bay (κοντά στο λιμάνι των ferry-boats στη Cirkewwa). Είναι μικρότερη απ’ όλες τις προηγούμενες, ουσιαστικά ένας κόλπος με όμορφα νερά, αλλά αρκετά βραχώδης εσωτερικά. Παρ’ όλα αυτά αν έρθετε απογευματινές ώρες εδώ θα μπορέσετε να κυνηγήσετε το ηλιοβασίλεμα γύρω από τις σπηλιές κάνοντας θαλάσσια sports! Η άνοδος και η κάθοδος στην παραλία γίνεται με σκαλιά τα οποία και οδηγούν στα μαγαζιά και στα εστιατόρια των ειδικά διαμορφωμένων εγκαταστάσεων της παραλίας.

Μια ιδιαίτερα παινεμένη παραλία με αντικειμενικά μεγάλη επισκεψιμότητα είναι η Ghajn Tuffieha. Δεν είχαμε χρόνο να την επισκεφτούμε, αν έχετε εσείς, περιμένω εντυπώσεις 🙂

Anchor Bay και Popeye village: Αν πέρα από τις συνήθεις επισκέψεις σας, επιθυμείτε να περάσετε διαφορετικά μία ημέρα σας, σας προτρέπω να επισκεφτείτε το “Χωριό του Ποπάϋ” και τον πανέμορφο κόλπο Anchor Bay. Εν ολίγοις αξίζει να γνωρίζετε πως πρόκειται για το χωριό που έφτιαξε από το μηδέν τη δεκαετία του ‘80 η Walt Disney προκειμένου να γυρίσει την ταινία του Ποπάϋ στην οποία πρωταγωνιστούσε ο Ρόμπιν Γουίλιαμς. Τα υπόλοιπα θα τα δείτε κάνοντας τις βόλτες σας μέσα στο θεματικό πάρκο και τα διάφορα σπιτάκια του “χωριού”.

Όταν τελειώσετε με τις βόλτες σας πάρτε τη βαρκούλα και πάτε μια όμορφη βόλτα στις γύρω περιοχές, για να θαυμάσετε τα εντυπωσιακά σπήλαια και τα καταγάλανα νερά (η βόλτα με τη βάρκα συμπεριλαμβάνεται στην τιμή του αρχικού εισιτήριου για το πάρκο).

Αν πάλι ζεσταθείτε υπερβολικά (κάτι που συνέβη σ’ εμάς!) βρείτε ένα μέρος για τα πράγματα σας στην ειδικά διαμορφωμένη περιοχή – όπου όλοι μπορούν να αφήσουν πετσέτες και ρούχα – και κάντε μια βουτιά στα υπέροχα νερά του μικρού αλλά όμορφου κόλπου. Μη σας αποθαρρύνει η κατά διαστήματα ύπαρξη φυκιών και κάποιων βράχων μες τη θάλασσα, απολαύστε το κολύμπι σας γι΄ αυτό ακριβώς που σας δίνει: Μια ανάσα δροσιάς με θέα το παραμυθένιο χωριό!

Πού να φάτε, τι να φάτε στη Μελιέχα και στις γύρω περιοχές:

Ένα από τα πρώτα εύκολα συμπεράσματα που ενδεχομένως θα βγάλτε από την πρώτη κιόλας μέρα σας στη Μάλτα, είναι ότι η κουζίνα της είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, με μεγάλη ποικιλία και καλύπτει πραγματικά όλα τα γούστα και τις διατροφικές συνήθειες του καθενός.

Ta Randi, Mellieha

Αντικειμενικά, μαγαζάρα! Το επισκεφτήκαμε το πρώτο βράδυ και μετά άλλες δυο φορές. Την πρώτη νύχτα δοκιμάσαμε το τηγανιτό κουνέλι και το μοσχαρίσιο bragioli, δυο κλασσικά μαλτέζικα πιάτα. Δοκιμάσαμε και μια ποικιλία από μαλτέζικους μεζέδες που μας ενθουσίασαν και φυσικά μας θύμισαν γιατί οι κουζίνες των μεσογειακών χωρών είναι απίστευτα αγαπητές!

Ένα άλλο μεσημέρι “ορμήσαμε” σε μια πιατέλα με ψάρια ημέρας που σέρβιρε το μαγαζί, ενώ καταβρόχθισα με λατρεία τον “πύργο” από μύδια, μαγειρεμένα σε λευκό κρασί.

Οπωσδήποτε κρατήστε χώρο για γλυκό. Μόνο τη βιτρίνα να δείτε με τα επιδόρπια θα σας τρέξουν τα σάλια στο πάτωμα ή θα καταλήξετε σαν μια μικρή 3χρονη Ισπανίδα που είδαμε να γλείφει το τζάμι (αληθινή ιστορία, το υπόσχομαι!).

Μην ξεχάσετε να παραγγείλετε μια βαρελίσια παγωμένη Cisk, την περίφημη μαλτέζικη μπύρα, την οποία πίνουν όλοι, παντού!

Hilltop, Mellieha

Εξαιρετικό φαγητό με λίγο πιο ανεβασμένες τιμές, αλλά η όλη εμπειρία το αξίζει! Αν παραγγείλετε κρέας θα το λάβετε να σιγοψήνεται πάνω σε καυτή πέτρα. Εδώ δοκίμασα για πρώτη φορά στη ζωή μου καγκουρό! Ήταν ελαφρώς “μαστιχωτό” και μου θύμισε γευστικά συκώτι. Ήταν πολύ νόστιμο αν σκεφτείτε ότι το έφαγα, αλλά ότι γενικά δεν τρώω συκώτι.

Επίσης, τα κοκτέιλς εδώ αξίζουν μία δοκιμή!

Tal-puzzu, Mellieha

Αν ψήνεστε για μεγάλη ποικιλία σε πίτσες, τότε αυτό είναι το μαγαζί σας. Πάνω στον κεντρικό δρόμο (λίγα μέτρα μακριά από το Hilltop) αυτή η πιτσαρία σας προσφέρει πίτσες ψημένες σε ξυλόφουρνο. Δοκιμάστε την pizza special αν θέλετε να ζήσετε μια ξεχωριστή “σκεπαστή” εμπειρία (αρκετά μεγάλη, μπορούν να τη μοιραστούν και δύο άτομα) ενώ στον κατάλογο του μαγαζιού θα βρείτε μεγάλη ποικιλία εντόπιων κι άλλων κρασιών σε ιδιαίτερα λογικές τιμές. Εμείς ήπιαμε ένα ροζέ VERDALA και πραγματικά δεν καταλάβαμε πότε τελείωσε το μπουκάλι!

Pastizzeria – Mini Market: Home Made snacks and more…

Κάθε μέρα στη Μελιέχα από εδώ ψωνίζαμε το πρωινό μας. Είναι φούρνος αλλά και μίνι-μάρκετ και έχει τεράστια ποικιλία σε πίτες, κρύα σάντουιτς, wraps. Αξέχαστη μου έμεινε η πίτσα σιτσιλιάνα, το σάντουιτς με τα φαλάφελ, καθώς και οι πίτες με το κασέρι ή το κοτόπουλο και τα μανιτάρια.

Maxim (Melieha bay)

Αν κατά την παραμονή σας στην παραλία θελήσετε ζεστό φαγητό της ώρας, καθίστε στο Maxim και θα με θυμηθείτε! Μπορείτε να παραγγείλετε από σαλάτες μέχρι burgers και πίτσες.

Apple’s Eye restaurant

Στο Golden Bay ακριβώς απέναντι από τη στάση του λεωφορείου, με θέα στην παραλία. Φάγαμε πολύ νόστιμες σαλάτες και ήπιαμε παγωμένες μπύρες πριν επιστρέψουμε στη Mellieha για ξεκούραση.

Στο επόμενο άρθρο μου θ’ αναφερθώ στη διαμονή μας στην πρωτεύουσα της Μάλτας, τη Βαλέτα, στην επίσκεψη μας στη Mdina καθώς και στην κρουαζιέρα μας στα νησιά Gozo-Comino.