Ο Μάιος ήταν πάντα ως τώρα ίσως ο πιο αγαπημένος μου μήνας όχι μόνο της άνοιξης, αλλά όλου του έτους. Τώρα που το σκέφτομαι υπάρχουν παραπάνω από ένας λόγοι γι’ αυτή μου την προτίμηση. Κάτι τ’ ότι εκεί στα μέσα του μήνα έχω τα γενέθλια μου, οπότε έχω πάντα μια μεγαλοπρεπή ευκαιρία να γιορτάσω παρέα με αγαπημένα πρόσωπα, κάτι τ’ ότι πάντα τον Μάιο κάνω άλλοτε κοντινά κι άλλοτε λίγο πιο μακρινά ταξίδια, κάτι τ’ ότι η φύση οργιάζει με τα χρώματα και τις μυρωδιές της σε σημείο αποκορύφωσης μέχρι τα τέλη Μαΐου, έφτασα κι εγώ να αγαπώ αυτό τον μήνα και κάθε χρόνο να τον υποδέχομαι με περίσσια χαρά!
Λόγω πραγματοποίησης ταξιδιών λοιπόν (ειδικά ενός ταξιδιού, αρκετά μακρινού) κατάφερα και είδα – κατά τη διάρκεια πολύωρων πτήσεων – μερικές πολύ ενδιαφέρουσες ταινίες και είμαι εδώ με τις νέες κινηματογραφικές προτάσεις μου προς εσάς. Ελπίζω μία ή περισσότερες από τις παρακάτω ταινίες να σας τραβήξουν την προσοχή και το ενδιαφέρον και να την/τις απολαύσετε όπως κι εγώ. Καλό μήνα! Να περνάτε καλά!
Τα φιλιά μου,
Φανή
Καιρός ήταν να δω τη νέα – και μάλλον πιο επιτυχημένη ως τώρα – ταινία του Γιώργου Λάνθιμου. Δεν έκρυψα ποτέ ότι ο Λάνθιμος μ’ αρέσει και ότι γενικά βρίσκω τις ταινίες του έξυπνες, ειρωνικές και τραγελαφικές, έτοιμες να σαρκάσουν χωρίς έλεος τα ανθρώπινα ένστικτα και τις ανόητες, μη συνειδητοποιημένες συμπεριφορές. Το “The favourite” είναι μια κλασσική “Λανθιμική” ταινία, με όλα τα στοιχεία αποτροπιασμού και σοκ που περιέχουν όλες οι ταινίες του δημιουργού και σκηνοθέτη, όμως πιστεύω πως έτυχε τόσο μεγάλης αναγνώρισης κι ανταπόκρισης γιατί δεν μένει στα κλασσικά γνωστά και πάει λίγο παρακάτω. Με άλλα λόγια, ο Λάνθιμος, στην “Ευνοούμενη” του φαίνεται ν’ αφήνει πλέον άπλετο χώρο στις τρεις βασικές ηθοποιούς του να μεγαλουργήσουν υποκριτικά και να δείξουν πόσα μπορούν να κάνουν έχοντας στα χέρια τους ένα ακραίο, προκλητικό αλλά καλογραμμένο σενάριο! Πραγματικά ήταν άξιες για Όσκαρ ερμηνείας και οι τρεις αλλά τελικά το αγαλματάκι το πήρε η Ολίβια Κόλμαν.
Η βιογραφία της γνωστής Γαλλίδας συγγραφέως Sidonie-Gabrielle Colette ενσαρκώνεται κινηματογραφικά – με ιδιαίτερη γοητεία θα έλεγα – απ’ την Κίρα Νάιτλι. Παρακολουθούμε την έντονη ζωή της Colette από τα εφηβικά της χρόνια στη γαλλική επαρχία, τα χρόνια του γάμου της με τον παθιασμένο αλλά χειριστικό σύζυγο της Willy μέχρι και το δύσκολο διαζύγιο τους αρκετά χρόνια μετά, την έντονη ενασχόληση -στην αρχή αθέλητη και μετά σχεδόν εσωτερικά επιβεβλημένη – με τη συγγραφή από νεαρή κιόλας ηλικία, τη γνωριμία της με την μετέπειτα δια βίου σύντροφο της και την τελική, οριστική καταξίωση της ως συγγραφέας και θεατρική performer. Μια γυναίκα που φαίνεται να θριάμβευσε τόσο στην προσωπική όσο και στην επαγγελματική της ζωή γιατί δε φοβήθηκε να δοκιμάσει, να αποδεχθεί, ν’ απορρίψει και τελικά μέσω της προσωπικής αναζήτησης της να βρει ποια είναι και τι θέλει να κάνει. Έντονη, ειλικρινής, παθιασμένη, άλλοτε ελπιδοφόρα κι άλλοτε θλιμμένη, η ζωή της Colette έπρεπε να γίνει ταινία αφού μοιάζει πραγματικά κινηματογραφική κι απολύτως ενδιαφέρουσα για να τη γνωρίσουν οι πάντες – κι ας μην την κατανοήσουν ολοκληρωτικά όλοι όσοι έρθουν σ’ επαφή μαζί της.
Σ’ αυτή την ταινία παρακολουθούμε τα τελευταία χρόνια της ζωής του διαβόητου Πάμπλο Εσκομπάρ μέσα από τα μάτια της ερωμένης του, δημοσιογράφου Virginia Vallejo. Παρ’ όλο που κάποιοι σχολίασαν πως η συγκεκριμένη ταινία δεν έρχεται να προσθέσει πολλά νέα στοιχεία στον μύθο του διάσημου βαρόνου των ναρκωτικών, εγώ παρ’ όλα αυτά πιστεύω πως είναι ένα αξιόλογο ντοκουμέντο της δράσης και των προσωπικών σχέσεων του Εσκομπάρ κατά τα τελευταία 6 χρόνια της ζωής του. Η άνοδος του μες το σύστημα των καρτέλ της Κολομβίας, η φιλανθρωπική του δράση βασισμένη στην ανάγκη του να κερδίσει σεβασμό παρά την άνομη ζωή του, η ιδιαίτερη συναισθηματική ισορροπία που κρατούσε ανάμεσα στη μάνα των παιδιών του και στις ερωμένες του και η ψευδαίσθηση της δύναμης και της εξουσίας που τον οδήγησε – μάλλον αναπόφευκτα – στο να διατάξει τη δολοφονία πολλών “αντιπάλων” του και να προδιαγράψει τη δική του εκτέλεση, παρουσιάζονται γλαφυρά, συνοπτικά και με καλό ρυθμό καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας. Δε θα βαρεθείτε ούτε στιγμή, το ένα γεγονός διαδέχεται το άλλο, θα μπαίνετε διαρκώς σε διαδικασία έντονων σκέψεων και συνειδητοποιήσεων (εγώ τουλάχιστον μπήκα) σχετικά με το τι ήθελε εντέλει να επιτύχει αυτός ο άνθρωπος αναφορικά με τη ζωή του και τον εαυτό του. Σημαντικό ατού της ταινίας: Οι συγκλονιστικές ερμηνείες του πρωταγωνιστικού ζεύγους Μπαρδέμ – Κρουζ, οι οποίοι κεντάνε στους ρόλους τους και πείθουν πραγματικά για τα συναισθήματα και τις προθέσεις τους και τους πιο δύσπιστους θεατές. Ίσως μάλιστα η ταινία να βλέπεται τόσο ευχάριστα γιατί αυτοί οι δύο είναι ειλικρινά καταπληκτικοί σ’ αυτό που κάνουν!
Το πιστεύετε ή όχι, την κινηματογραφική μεταφορά της ιστορίας της Ραπούνζελ από τη Walt Disney δεν την είχα δει ποτέ ως τώρα. Να που ήρθε η ώρα της και ήταν όπως την περίμενα κι όπως μάλλον την φαντάζεστε: υπέροχη! Το μικρό κορίτσι που απήχθη από την κακιά μάγισσα καθώς τα όμορφα, μακριά μαλλιά της μπορούσαν να χαρίσουν ζωή και ομορφιά σε όποιον τα άγγιζε, τελικά μεγαλώνει, γνωρίζει τον έξω κόσμο και την αγάπη ενός γενναίου άντρα κι ενηλικιώνεται ανακαλύπτοντας την πραγματική της ταυτότητα και τον τρόπο που θέλει να ζήσει το υπόλοιπο της ζωής της. Υπέροχη, αέρινη, ανοιξιάτικη, τολμηρή και τρυφερή, η Ραπούνζελ θα σας κλέψει την καρδιά και θα σας κάνει να ξανά πιστέψετε στην ανεμελιά και στην περιπέτεια! Α, και μεταξύ μας, τα μακριά, ξανθά μαλλιά δεν είναι για πάντα όταν υπάρχουν τόσες ωραίες εναλλακτικές (κι αυτό θα το καταλάβετε ως το τέλος της ταινίας!).
Maria by Callas: In her own words
Ένα πραγματικά πολύ ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ για το πώς έβλεπε η ίδια η Κάλλας την Μαρία, τον άνθρωπο πίσω από τον μύθο της μεγάλης ντίβας. Μια εξαιρετική συλλογή στιγμιότυπων και ανθρώπινων στιγμών μιας από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες της όπερας του 20ου αιώνα. Η ανέλιξη της στον δύσκολο, γεμάτο προκλήσεις κι ανταγωνισμό κόσμο της όπερας, η γνωριμία της και η μεγάλη αγάπη με τον Αριστοτέλη Ωνάση η οποία παρά τις απογοητεύσεις και τα σκαμπανεβάσματα, κράτησε ως το τέλος, ο αγώνας για την καταξίωση και τη διατήρηση της κορυφής είναι μερικά μόνο από τα θέματα στα οποία τοποθετείται με τόλμη και ειλικρίνεια η ίδια η Κάλλας ρίχνοντας φως στην πολυτάραχη και γεμάτη φήμες ζωή της. Ειδικά για τους fans της Κάλλας, αυτό το ντοκιμαντέρ είναι ένα πολύτιμο διαμάντι καθώς αποτελεί μια ενδελεχή μελέτη των γεγονότων που καθόρισαν την ύπαρξη της Μαρίας Κάλλας μέχρι τον θάνατο της, πέρα από τους κιτρινισμούς και τα ανυπόστατα κουτσομπολιά της κάθε εποχής. Εξάλλου, ποιος θα μπορούσε να μιλήσει καλύτερα για την Κάλλας πέρα απ’ την ίδια την Κάλλας;
