Είδατε τι κάνει η καραντίνα; Σαν ψέμα! Και να μου το ‘λεγε κανείς δε θα το πίστευα το πόσο χρόνο τελικά έχει κανείς να δει σειρές και ταινίες όταν οι επαγγελματικές του δραστηριότητες μειώνονται σχεδόν κατά το ήμισυ! Τώρα θα μου πείτε και θα έχετε δίκιο: “Είναι ωραίο το να μειώνεται η δουλειά κάποιου τόσο πολύ;”. Ναι, προφανώς κανένας δεν προσδοκά να ζήσει μια τέτοια εμπειρία και ίσως είναι κι απ’ αυτές τις εμπειρίες που έρχονται και οι περισσότεροι δυσκολεύονται να τις πιστέψουν και πιθανόν να τις διαχειριστούν. Όμως, εφόσον δε μπορούμε να ελέγξουμε παρά ελάχιστα τι θα φέρει η επόμενη μέρα, καλό είναι να προσπαθούμε να προσαρμοζόμαστε στις εκάστοτε συνθήκες, συνειδητοποιώντας τις συνέπειες αλλά και τις όποιες ευκαιρίες. Κι επειδή αρκετά το βάρυνα το κλίμα, χωρίς να έχω αυτή την πρόθεση, σας παρουσιάζω τις ταινίες και την τηλεοπτική σειρά που έχω δει το τελευταίο διάστημα και τις αγαπώ την κάθε μια για διαφορετικούς λόγους. Μένω σπίτι, δουλεύω όσο μπορώ από εδώ, φροντίζω να γεμίζω τη μέρα μου με όσα αγαπώ και συνήθως δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ (π.χ. διάβασμα, γράψιμο, μουσική, ταινίες, σειρές) κι ευελπιστώ να γεμίσει κι ο δικός σας χρόνος εξίσου ευχάριστα.
Οι καιροί που ζούμε είναι περίεργοι, δύσκολοι, πρωτόγνωροι. Συμβαίνουν πολλά δυσάρεστα γύρω μας αλλά δεν πρέπει να χάνουμε την ηρεμία και την αισιοδοξία μας. Μακάρι αυτή η περίοδος να μας γεμίσει σπουδαίες συνειδητοποιήσεις και να μας κάνει να εκτιμήσουμε τα αληθινά πολύτιμα αυτής της ζωής.
Να είστε πραγματικά όλοι και όλες σας καλά! Καλό μήνα να έχετε και να είναι αλήθεια!
Τα φιλιά μου,
Φανή
To all the boys: P.S. I still love you
Το δεύτερο μέρος της τριλογίας “To All the Boys I’ve Loved Before” έχει ανέβει εδώ και λίγο καιρό στο Netflix κι έχει όλα τα απαραίτητα στοιχεία για να κλέψει τις καρδιές μας: Ρομάντζο, χιούμορ, συγκίνηση, προβληματισμό και τη γνωστή γλυκιά αθωότητα των ηρώων της. Θα είμαι ειλικρινής μαζί σας: Δε δημιουργεί το γλυκό ευχάριστο ξάφνιασμα της πρώτης ταινίας, αλλά παρακολουθείται ευχάριστα, ως η φυσική συνέχεια μιας ιστορίας που ήδη γνωρίζουμε. Το μεγάλο θετικό της υπόθεσης είναι πως γνωρίζουμε λίγο καλύτερα τους ήρωες μας και η σχέση του πρωταγωνιστικού ζευγαριού, πάει αρκετά βήματα παρακάτω, μέσα από αποκαλύψεις και συνειδητοποιήσεις. Τα πράγματα ωριμάζουν και προχωράνε κι εμείς περιμένουμε πλέον το τρίτο και τελευταίο μέρος της τριλογίας!
Μια παρόμοιου ύφους ταινία – δηλαδή εφηβικό ρομάντζο- είναι και το “After” μόνο που έχει αρκετά διαφορετική υπόθεση. Εδώ οι ήρωες μας παίζουν ανάμεσα στο πάθος και την απόρριψη, το φως και το σκοτάδι, την εμπιστοσύνη και την απογοήτευση, τη συγχώρεση και την επανόρθωση. Όταν ερωτεύεσαι για πρώτη φορά και νομίζεις πως βρήκες τον “Θεό”, τότε είναι σαν να φεύγει η γη κάτω απ’ τα πόδια σου. Κι αυτό κάποιες φορές θα σου βγει σε καλό και κάποιες άλλες φορές θα το πληρώσεις ακριβά! Όμως ο έρωτας δεν είναι ποτέ ένα ασφαλές παιχνίδι, παρά μοιάζει με “πολεμική τέχνη”, όπως θα έλεγε και η Μαλβίνα Κάραλη.
Ω ναι, άλλη μια ταινία κινουμένων σχεδίων της Ντίσνεϊ παίρνει σάρκα και οστά με αληθινούς ηθοποιούς και είναι αντικειμενικά υπέροχη! Τα τραγούδια, η γοητεία της φανταστικής Άκραμπα, η ατμόσφαιρα αλά Χίλιες και μία νύχτες, το μαγικό χαλί, ο γοητευτικός αλήτης Αλάντιν και η ανεξάρτητη, φεμινίστρια Γιασμίν! Και φυσικά το λατρεμένο Τζίνι, ο πραγματικός πρωταγωνιστής όλης αυτής της ιστορίας! Ο Γουίλ Σμιθ είναι πραγματικά καταπληκτικός στο ρόλο του και θα τον θυμόμαστε για χρόνια σαν τον τρελό κάτοικο του λυχναριού που πραγματοποιεί ευχές! Δείτε την ταινία τώρα και ξανά γίνετε παιδιά!
Υποσημείωση: Πήρατε χαμπάρι πως σύντομα κυκλοφορεί η “Μουλάν” στους κινηματογράφους; Είδα το τρέιλερ και δεν μπορώ να περιμένω!
Once upon a time in… Hollywood
Άλλο τρελό κι αυτό! Πώς ο Ταραντίνο έκανε σχεδόν τρίωρη ταινία χωρίς να είναι καθόλου βαρετή; Ειλικρινά έλεγα πως θα μ’ έπαιρνε ο ύπνος, αλλά τελικά όχι! Στο πρώτο μισό της ταινίας θαύμασα το χτίσιμο της ιστορίας και τις υποκριτικές ικανότητες δύο υποκριτικών (πλέον) κολοσσών, του Μπραντ Πιτ και του Λεονάρντο Ντι Κάπριο και στο δεύτερο μισό της ταινίας ξέροντας πάνω-κάτω που πάει η ιστορία παρακολουθούσα με μισή ανάσα περιμένοντας τις εξελίξεις. Δε μπορώ δυστυχώς να πω παραπάνω πράγματα για να μη προδώσω το φινάλε της ταινίας το οποίο αντικειμενικά με εξέπληξε, την ώρα που δάγκωνα το μανίκι της μπλούζα μου (όσοι ξέρετε την αληθινή ιστορία της ηθοποιού Sharon Tate, της συντρόφου του Roman Polanski, ξέρετε σίγουρα για τι πράγμα μιλάω). Η ταινία μιλάει για μια εποχή του Χόλιγουντ που έχει περάσει ίσως ανεπιστρεπτί, φέρνει στο φως την αληθινή ματαιότητα της δημοσιότητας και της επιφανειακής ζωής που ποτέ δε γέμισε κανέναν, παρά χάρισε σε πολλούς μια πάρα πολύ καλή απομίμηση της ευτυχίας. Δεν λείπουν οι απαραίτητες σκηνές χιούμορ, δράσης και αγνής καθαρής βίας, αφού μιλάμε πάντα για ταινία του Ταραντίνο!
Μια υπέροχη, ανθρώπινη ιστορία για τα μεγάλα όνειρα που συντρίβονται στη μικρή μα συνάμα όμορφη ζωή μας. Μια Σκοτσέζα τραγουδίστρια της country ονειρεύεται να ζήσει μόνιμα στην Αμερική και να κάνει τη μεγάλη καριέρα που πάντα ονειρευόταν. Πριν συμβεί όμως αυτό πρέπει να υπερπηδήσει τα “εμπόδια” που τη σταματούν: Το δύσκολο παρελθόν της, την κακή οικονομική κατάσταση της, τη δύσκολη σχέση με τη μητέρα της, τα παιδιά της που δείχνουν να την περιφρονούν και τη χώρα της που δε φαίνεται να μπορεί να της πραγματοποιήσει το προσωπικό της όραμα. Προσπαθώντας να διαχειριστεί τις προκλήσεις κάθε μέρας που περνάει, γνωρίζει καλύτερα τον εαυτό της και συνειδητοποιεί πως το όνειρο που κουβαλάει κάποιος από μικρό παιδί διαφέρει πολύ από αυτό που επιλέγει τελικά να κάνει μέρα τη μέρα, για να νιώσει πιο κοντά στην αλήθεια της ύπαρξης του.
Ο πολυαναμενόμενος 4ος κύκλος επεισοδίων είναι εδώ κι έκατσα μέσα σε μια μέρα και είδα τα πρώτα έξι επεισόδια! (Πόσο καιρό είχα να “λιώσω” έτσι με μια σειρά;). Είναι πολύ καλύτερη απ’ ότι την περίμενα και κάθε φορά που τελείωνε το ένα επεισόδιο, ήθελα απλά να πάω στο επόμενο! Κόλλημα, όχι αστεία! Έπειτα, συνειδητοποίησα κάτι: Είναι η ιδανική σειρά για να βλέπει κανείς αυτή την περίοδο της καραντίνας! Είναι κλεισμένοι οι πρωταγωνιστές, είμαστε κλεισμένοι κι εμείς. Δε μπορούν να βγουν έξω και δε μπορούμε κι εμείς να βγούμε έξω (εντάξει, τεχνικά μπορούμε αλλά καταλαβαίνετε πώς το εννοώ). Υπάρχει ένας κίνδυνος εκεί έξω γι’ αυτούς και πάνω-κάτω το ίδιο ξέρουμε κι εμείς για εμάς. Πρέπει να μείνουν μέσα και να κάνουν το καλύτερο που μπορούν κι εμείς πρέπει να κάνουμε ακριβώς το ίδιο μες τα σπίτια μας. Μένουν μέσα κι έχουν ένα στόχο κι εμείς το ίδιο αν το καλοσκεφτούμε! Με λίγα λόγια καταλαβαίνετε πως μάλλον η σειρά μου άρεσε γιατί κάπου ένιωσα πως αυτή την περίοδο έχουμε πολλά κοινά με τους ήρωες! Πέρα απ’ αυτό η σειρά για άλλη μια φορά είναι καλογυρισμένη και γρήγορη, ενώ οι σπουδαίες ανατροπές δεν λείπουν! Δείτε την όσο πιο σύντομα μπορείτε!
