Η Θεσσαλονίκη είναι η πόλη μου. Είτε ζω σ’ αυτήν, είτε απλά την επισκέπτομαι, αυτή παραμένει μ’ έναν μοναδικό τρόπο η πόλη μου, το μέρος που όσο κι αν αλλάξει, διατηρεί μια δική του μοναδική ταυτότητα.
Η Θεσσαλονίκη αλλάζει; Ναι, νομίζω διαρκώς, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Κάτι τα έργα του μετρό (που δικαίως έχουν καταντήσει ανέκδοτο στα social media!), κάτι η οικονομική κρίση, κάτι η μετανάστευση χιλιάδων Θεσσαλονικέων εντός κι εκτός Ελλάδος, οδήγησαν την περίφημη ελληνική συμπρωτεύουσα σε μεγάλες αλλαγές: Μαγαζιά έκλεισαν, νέα μαγαζιά άνοιξαν, επιχειρήσεις αλλάξαν χέρια καθώς τις ανέλαβαν νέα αφεντικά, δρόμοι πεζοδρομήθηκαν, η παραλία άλλαξε όψη, παντού πλέον βλέπεις τα πράσινα ηλεκτροκίνητα ενοικιαζόμενα πατίνια. Κι αυτό το μετρό όλο και κοντεύει να πάρει μπροστά χαρίζοντας μας πικρόγλυκα γέλια!
Ναι, η Θεσσαλονίκη άλλαξε! Φίλοι λένε προς το καλύτερο, άλλοι φίλοι πρώην μετανάστες και νυν επαναπατρισθέντες φοβούνται προς το χειρότερο. Εγώ πάλι την παρατηρώ χρόνια και λέω: Αν άλλαξε, άλλαξε προς τα εκεί και με τον τρόπο που μπόρεσε. Ας μην κοροϊδευόμαστε, η Θεσσαλονίκη δεν είναι μητρόπολη. Ναι, ήταν πάντα ένα μεγάλο αστικό κέντρο, ένα εμπορικό και κοινωνικό σταυροδρόμι, όμως ποτέ δεν έγινε η τεράστια μεγαλούπολη που κατέληξε η μέχρι πριν λίγες δεκαετίες επαρχιακή Αθήνα. Και ίσως τελικά να το θέλησε έτσι, να το επέλεξε. Δεν είναι τυχαίο τ’ ότι η Θεσσαλονίκη από πολλούς θεωρείται διαχρονικά μια συντηρητική πόλη. Αντιστέκεται στην αλλαγή, θέλει να ζει με τις αναμνήσεις και την ιστορία της και λιγότερο μέσα από τις νέες εξελίξεις και τις δραστικές αλλαγές. Κι ας χαμογελούν σαν γύφτικα σκεπάρνια οι φύσει καχύποπτοι Θεσσαλονικείς μόλις βλέπουν κάτι όμορφο και καινούριο στην πόλη τους: Είναι λες και πρέπει πάντα να τους φέρνεις προ τετελεσμένου και ποτέ να μην πολύ-συζητάς τα σχέδια σου μαζί τους. Άσ’ τους να δουν το καλό τελικό αποτέλεσμα κι εκεί θα πάψουν. Δε θ’ ακούσεις απαραίτητα ευχαριστώ, αλλά θα πάνε πάσο. Και θ’ απολαύσουν την ανέλπιστη βελτίωση στην οποία αρχικά δεν πόνταραν και δεν πίστεψαν.
Μέσα σ’ αυτή την πόλη που αλλάζει αλλά και κάπου πεισμώνει και μένει ίδια, εγώ προσπαθώ να κόβω βόλτες και να την αφουγκράζομαι. Να συναντώ φίλους, συναδέλφους και παλιούς γνωστούς και μαζί τους να ξανά ανακαλύπτω την πόλη μου, να γνωρίζω τις διαφορετικές γωνιές της, ν’ αντικρίζω τις νέες όψεις της, τις ανακαινισμένες “φωλιές” που φιλοδοξούν να στεγάσουν τις παρέες που ακόμη βγαίνουν και τα λένε, κι ας πρέπει να συνεχίσουν τις κουβέντες τους μετά τα μεσάνυχτα, σε κάποιο σπίτι!
Η μικρή Φρίντα
Από το 2016 λειτουργεί αυτή η Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση Συλλογικής και Κοινωνικής Ωφέλειας κι εγώ αξιώθηκα πριν 2 εβδομάδες να επισκεφτώ αυτό το πολύ ιδιαίτερο μέρος (sorry guys!). Βρίσκεται ακριβώς πίσω από την Εκκλησία της Αχειροποίητου και χειμώνα-καλοκαίρι τα μέλη της καλωσορίζουν τον κόσμο προσφέροντας σε πολύ οικονομικές τιμές καφέδες, ποτά, χειροποίητα γλυκά ημέρας αλλά και μεζεδάκια. “Η μικρή Φρίντα” είναι η επιτομή του πολιτιστικού καφέ και σημαντικό είναι να γνωρίζετε τόσο το όραμα των μελών αυτής της επιχείρησης, όσο και την ιστορία πίσω απ’ την επιλογή του ονόματός της!
Περισσότερες πληροφορίες κι επικοινωνία με τη “Μικρή Φρίντα” θα βρείτε εδώ: https://mikrifrida.gr/pages/about-us/
Χοζεβά
Στην Αμοργό οι κάτοικοι έχουν την Παναγία τη Χοζοβιώτισσα και στην αρχαία ρωμαϊκή οδό από τα Ιεροσόλυμα προς την Ιεριχώ έχουν την Ιερά Μονή της Υπεραγίας Θεοτόκου “Χοζεβά”. Στη Θεσσαλονίκη πάλι, μες την αγορά του Καπάνι, έχουμε το καφέ-μεζεδοπωλείο “Χοζεβά” και τα παιδιά που το δουλεύουν φροντίζουν στα 5-6 τραπεζάκια που βγάζουν έξω απ’ το μαγαζί να σερβίρουν φρέσκους μεζέδες και ψημένη ρακί! Αν περάσετε από εκεί νωρίτερα, το πρωί ή το μεσημέρι σταματήστε να πιείτε ένα παραδοσιακό καφεδάκι κι αν είστε καλά παιδιά, ίσως σας κεράσουν και βανίλια “υποβρύχιο”.
Περισσότερες πληροφορίες κι επικοινωνία με το “Χοζεβά” θα βρείτε εδώ: https://www.lavart.gr/xozeva-apo-petra-kai-ksylo-apo-thn-amorgo-sti-thessalonikh/
Pimpinella
Ένας από τους νέους “τροπικούς παραδείσους” της Θεσσαλονίκης όπως έμαθα αρκετά πρόσφατα. Σ’ ένα στενό της Λαμπράκη, στην Τούμπα, βρίσκεται ένα ορθογώνιο – πολύ ορθογώνιο! – all day cafe-bar – restaurant που κυριολεκτικά στα σκαλοπάτια του, έχει απλώσει ξύλινα τραπέζια και καρέκλες και προσφέρει ζεστά και κρύα ποτά υπό τη σκιά δέντρων και φυτών (πολλών φυτών!). Πρόκειται ξεκάθαρα για μια όαση σκιάς και δροσιάς τις καλοκαιρινές μέρες που η ζέστη απλά δεν παλεύεται μες την πόλη! Αν πάλι δε θέλετε καθόλου να κυκλοφορήσετε με τη ζέστη, περάστε το βραδάκι να πιείτε ένα cocktail!
Άσχετο αλλά ωραίο: Εσείς ξέρατε πως η Πιμπινέλλα ή αλλιώς Σαξιφράγκα είναι φαρμακευτικό φυτό που απαντάται στην Ήπειρο; Να που όσο ζει κανείς, μαθαίνει και όσο ψάχνει, βρίσκει!
Περισσότερες πληροφορίες κι επικοινωνία με την “Pimpinella” θα βρείτε εδώ: https://hellothessaloniki.gr/cafe-bars/pimpinella-the-garden-bar-kato-toumpa/
Έπαυλη Μαρόκκου
Όταν άνοιξε το 2018 για πρώτη φορά το ιστορικό νεοκλασσικό κτίριο της Έπαυλης του Ιωάννη Μαρόκου, όλοι μιλούσαν για ένα από τα πιο ενδιαφέροντα all day cafe–bar–restaurants που στόχο είχαν να εντάξουν και το πολιτιστικό στοιχείο στον χώρο τους με εκθέσεις και θεματικές βραδιές.
Όσο όμορφος είναι ο χώρος μέσα, άλλο τόσο υπέροχες είναι οι αυλές έξω, ειδικά η πίσω αυλή κατά τη γνώμη μου!
Το φαγητό είναι καταπληκτικό και οι ποσότητες πραγματικά μεγάλες! Τα coktails είναι πάντα δροσερά και ποιοτικά! Θυμηθείτε να κάνετε κράτηση! Όχι, δεν είμαι εγώ μικρή Ολλανδέζα, το μαγαζί είναι τόσο αγαπητό που δε θα βρείτε να κάτσετε και ίσως χρειαστεί να περιμένετε για ώρα πριν κάποιο τραπέζι ελευθερωθεί για εσάς!
Περισσότερες πληροφορίες κι επικοινωνία με την “Έπαυλη Μαρόκκου” θα βρείτε εδώ: https://beater.gr/epavli-marokkou/
Gellissimo Biscoto II
Ναι, έχω πληροφορηθεί πως έχει δύο απ΄ αυτά τα μαγαζιά. Εγώ επισκέφτηκα και αγάπησα όχι αυτό στην Προξένου Κορομηλά, καθώς μ’ ενημέρωναν πως δε θα βρω ούτε σκαμνί να κάτσω, αλλά το δεύτερο που άνοιξε στην Τούμπα, πάνω στη Λαμπράκη. Ο έρωτας για τα πιάτα αυτού του μαγαζιού ήταν ακαριαίος και προβλέπεται διαχρονικός! Το τι “γλυκόλογα” άκουσε ο αδερφός μου που δεν με είχε φέρει νωρίτερα (αυτός τα ξέρει απ’ έξω κι ανακατωτά τα μαγαζιά με φαγητό – κόλαση!), δε λέγεται!
Ξεκινήστε με τον ανάμεικτο φυσικό χυμό: Είναι πραγματικά φυσικός και πραγματικά ανάμεικτος! Θα πάρετε βιταμίνες από πολλά φρούτα και θα γλυκαθεί το στόμα και η ψυχούλα σας!
Σε φαγητό θα απολαύσετε τα πάντα, ό,τι κι αν δοκιμάσετε: Από τις πεντανόστιμες, πολύ χορταστικές ομελέτες, μέχρι τα διάφορα είδη πρωινού, καθώς και τα burgers κι ένα σωρό άλλες λιχουδιές όσο μεσημεριάζει! (Τον κατάλογο μόνο που τον κοιτάς, αμαρτάνεις!).
Αν το λέει η καρδιά σας και έχει απομείνει χώρος στο στομάχι σας να παραγγείλετε pancakes banoffee (ή όποια άλλη γεύση αγαπάτε προφανώς). Αν δεν μπείτε στον πειρασμό να βγάλετε φωτογραφία το πιάτο σας, πριν ξεκινήσετε να τρώτε, εμένα να μου τρυπήσετε τη μύτη!
Περισσότερες πληροφορίες κι επικοινωνία με το “Gellissimo Biscoto II” θα βρείτε εδώ: https://gellissimo.gr/