2 ερωτικές ταινίες από την ανατολική Ασία για το τέλος του καλοκαιριού

Πλησιάζουμε στα μέσα Αυγούστου και λίγο πριν φύγω για τις ολιγοήμερες διακοπές μου θέλω να σας αφήσω συντροφιά με 2 ταινίες που είδα πρόσφατα και πραγματικά μου άρεσαν πολύ! Παρ’ ότι ερωτικά δράματα και οι δύο βλέπονται πολύ ευχάριστα, μονορούφι και εύκολα θα σας μαγέψουν! Είναι και οι δύο από την ανατολική Ασία – από την Κορέα και την Ταϊβάν – κι ακόμη μια φορά συνειδητοποιώ πως σε αυτές τις κουλτούρες υπάρχει πολύ πάθος, φοβερή ενέργεια και γοητεία αναφορικά με τις ιστορίες αγάπης!

Obsessed (2014)

Μια κορεάτικη ταινία με απίστευτο ερωτισμό και πολύ δυνατά συναισθήματα μας μεταφέρει στον απαγορευμένο έρωτα δύο παντρεμένων εραστών οι οποίοι ζουν το σύντομο ειδύλλιο τους το καλοκαίρι του 1969 υπό τη σκιά του πολέμου στο Βιετνάμ. Οι κενές από αγάπη και πάθος ζωές τους, τα πρώτα βλέμματα, τα λόγια και τα αγγίγματα τους ξετυλίγονται αργά και απολαυστικά μπροστά μας φτάνοντας μέχρι την διπλή παραδοχή των έντονων συναισθημάτων τους, το ξέσπασμα του αμοιβαίου πόθου τους, τη βαθιά αλληλο-εξάρτησή τους η οποία αγγίζει τα όρια της απελπισίας. Το φινάλε της σχέσης τους δίχασε το κοινό και παρ’ όλο που κι εγώ προσωπικά δεν ήθελα να δω την ιστορία να τελειώνει έτσι, κατάλαβα πως η σχέση αυτή έτσι όπως ήταν διαμορφωμένη δύσκολα θα εξελισσόταν κάπως διαφορετικά. Το θέμα είναι πως η πλοκή της ταινίας, η γεμάτη ευαισθησία κι εντάσεις μουσική, οι ερμηνείες, η υπέροχη σκηνοθεσία με τα θολά βλέμματα και τις όλο νόημα παύσεις πριν τις εκάστοτε εκρήξεις σίγουρα δε θα σας αφήσουν ασυγκίνητους!

Your name engraved herein (2020)

Μια διαφορετική ταινία για δυο αγόρια τα οποία μοιάζουν κάπως διαφορετικά από τους συνομηλίκους τους. Ταϊβάν, 1987. Πάνω στην αλλαγή πολλών νόμων, πολλών αντιλήψεων και καταστάσεων. Σε μια χώρα στην οποία πολλά σταδιακά αλλάζουν, δύο άντρες μεγαλώνουν, ενηλικιώνονται, ζουν έντονα μαζί και χωρίζουν ανακαλύπτοντας μες στα χρόνια το ποιοι είναι και πώς θέλουν τελικά να ζουν μες σ’ αυτό τον κόσμο. Ο ερωτισμός, η χημεία, η λαχτάρα, η ντροπή και ο αναπόφευκτος πόνος εναλλάσσονται διαρκώς και δύσκολα αφήνουν τον θεατή ανεπηρέαστο. Οι δύο νεαροί πρωταγωνιστές είναι πραγματικά καταπληκτικοί, είναι τραγικοί ήρωες που ψάχνουν την κάθαρση. Δυο κορμιά και δυο καρδιές που ακολουθούν ένα σωρό κατευθύνσεις κι επιλογές για να αποφύγουν τη μία και μοναδική που επιθυμούν: Την ένωση τους.

Extra Bonus:

Σας αφήνω με το τραγούδι “Τι πάθος” τραγουδισμένο μοναδικά από δύο Νοτιοκορεάτες τραγουδιστές. Νομίζω πως αποδίδουν και μεταδίδουν απόλυτα το νόημα των στίχων του Δημήτρη Λάγιου!